Choroby weneryczne

Co To Są Choroby Weneryczne?

Choroby weneryczne przenoszone są drogą płciową. Do zakażenia dochodzi na drodze kontaktów seksualnych z druga osobą – zarażonym partnerem. Przebieg tego typu choroby uzależniony jest od rodzaju bakterii lub wirusa, który ją wywołał. Nieleczona choroba weneryczna może doprowadzić do śmierci.

KLASYFIKACJA CHORÓB WENERYCZNYCH:

1)    CHOROBY BAKTERYJNE:

• kiła,
• rzeżączka,
• chlamydiozy,
• wrzód weneryczny,
• zierniak pachwinowy,

2)    CHOROBY WIRUSOWE:

• HIV,
• opryszczka narządów płciowych,
• kłykciny kończyniaste,
• HPV,
• HCV,
• HBV,

3)    CHOROBY GRZYBICZE:

• kandydoza,

4)    CHOROBY PASOŻYTNICZE:

• rzęsistkowica,
• świerzb,
• wszawica łonowa,
• ameboza

CHARAKTERYSTYKA CHORÓB WENERYCZNYCH NAJCZĘŚCIEJ WYSTEPUJĄCYCH:

KIŁA –jest ona jedną z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Wywołana jest przez bakterie krętka białego. Do zakażenia może dojść nie tylko przez stosunek płciowy, ale tez podczas stosunku analnego lub oralnego, a nawet pocałunku z osobą zarażoną u której zmiany kiłowe występują w jamie ustnej. Jeżeli na kiłę choruję kobieta w ciąży dochodzi do wewnątrzmacicznego zakażenia płodu, dlatego tak istotne jest wykrycie choroby u kobiet ciężarnych. Jeżeli dojdzie do urodzenia dziecka przez matkę chorą na kiłę u noworodka występują objawy kiły wrodzonej wczesnej: nos siodełkowaty, plamki kiłowe, grudki kiłowe, pęcherze kiłowe, osutka kiłowa, zapalenie kostno-chrzęstne, marskość wątroby, zapalenie płuc, śródmiąższowe zapalenie narządów. Chorobę rozpoznajemy na podstawie badań laboratoryjnych krwi oraz występujących objawów. Nieleczona kiła prowadzi do: uszkodzenia układu nerwowego, utraty wzroku, zaburzeń psychicznych, uszkodzeń układu krążenia, chorób zapalnych stawów, które prowadzą do ich deformacji, uszkodzenia narządów śródmiąższowych, np. nerek czy wątroby. Długość leczenia choroby zależy od zmian jakie nastąpiły w organizmie. Najczęściej stosuje się w leczeniu antybiotyki o szerokim zakresie działania. Po kuracji antybiotykowej wskazane jest poddanie się badaniom krwi na obecność kiły i potwierdzić tym samym skuteczność leczenia. W początkowym stadium choroba jest całkowicie wyleczalna. Zapobieganie chorobie polega głównie na edukacji oraz unikaniu przygodnych stosunków seksualnych.

RZERZĄCZKA – do zakażenia dochodzi drogą płciową. Wywołana jest przez dwoinkę rzeżączki. Do zarażenie dochodzi poprzez stosunki seksualne z osobą zarażoną, używanie tych samych środków do higieny intymnej. Matka może zarazić noworodka także podczas porodu. Objawy chorobowe uzależnione są od płci. U mężczyzn są to najczęściej ból podczas oddawania moczu oraz ropne wyciek z cewki moczowej. U kobiet natomiast upławy oraz zaburzenia miesiączkowania. Nieleczona rzeżączka może doprowadzić do zmian narządowych, np. serca, nerek, zapalenia jajników oraz niepłodności. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków. Bardzo ważna jest także profilaktyka oraz unikanie przygodnych stosunków płciowych.

CHLAMYDIOZA –choroba przenoszona drogą płciową. Odpowiedzialna jest za choroby układu moczowo-płciowego. Najczęściej wyróżniamy: chlamydię trachomatis – u kobiet wywołuje następujące objawy: zapalenie narządu rodnego, co może doprowadzić do bezpłodności lub poronień płodu, zapalenie pęcherza, ból podbrzusza, zaburzenia miesiączkowania, krwawień po stosunku, ciąży pozamacicznej, nadżerki i raka szyjki macicy. U mężczyzn natomiast dochodzi do: pieczenia i bólu podczas oddawania moczu, śluzowego wycieku z cewki moczowej, zapalenia najądrzy czy gruczołu krokowego, upośledzenia płodności. Równie często wyróżniamy chlamydię pneumonię. Jest to bakteria przenoszona drogą kropelkową wywołująca zapalenie płuc u noworodków. Dziecko zaraża się nią podczas porodu. Może u niego dojść także do zarażenia gałki ocznej lub spojówek. Kiedy matka choruje na tą jednostkę chorobową, to występuję zwiększona możliwość zaniżonej wagi urodzeniowej dziecka. Do profilaktyki należy: edukacja młodzieży, używanie prezerwatyw, unikanie przygodnych kontaktów seksualnych.

Chlamydia obecnie uważana jest za chorobę występującą znacznie częściej niż rzeżączka, dlatego tak ważna jest edukacja.

WRZÓD WENERYCZNY – występuję głównie u mężczyzn. Wywołany jest przez pałeczki haeemophilusducreyi. Występuję wtedy bolesne owrzodzenie na śluzówce oraz skórze narządów płciowych. Owrzodzenie ma wielkość fasoli i posiada czerwoną otoczkę. Wrzód występuję na napletku. Po około trzech tygodniach dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych pachwinowych. Jeżeli dojdzie do zakażenia u kobiet (do czego dochodzi bardzo rzadko) wrzód występuję na wargach sromowych. Nieleczony wrzód weneryczny może powodować stulejkę, zwężenie cewki moczowej, trudno gojące się rany, przetoki w okolicy pachwinowej po opracowaniu chirurgicznym ropnia. Przy leczeniu choroby stosuje się antybiotyki, chirurgiczne opracowanie. Następnie obserwuje się chorego przez ok. 3 miesiące aby zapobiec powikłaniom lub nawrotowi choroby.

ZIERNIAK PACHWIONIOWY –choroba powoduje owrzodzenia narządów płciowych wywołane przez bakterie gram ujemne. Występuje częściej u mężczyzn, a głównie u homoseksualistów.

KANDYDOZA –jest to choroba wywołana przez drożdżaki, które stanowią naturalną florę naszego organizmu. Jednak gdy dojdzie do osłabienia odporności dochodzi do mnożenia się drożdżaków (grzybów) i powstania choroby zwanej kandydozą. Do objaw kandydozy należy: ból i pieczenie pochwy lub prącia, biały nalot na narządach płciowych, cuchnące śluzowate upławy. Leczenie choroby obejmuje obojga partnerów. Stosowane są tabletki oraz maści przeciwgrzybicze. Często dochodzi także do nawrotów choroby.

WSZY ŁONOWE –do choroby dochodzi przez stosunek płciowy z partnerem zarażonym lub używając tych samych ręczników bądź spania w tej samej pościeli. Leczenie wszawicy polega na usunięciu widzianych gołym okiem pasożytów oraz ich jaj. W aptece dostępne są skuteczne preparaty zwalczające tą chorobę. Ważne jest także pozbycie się pasożytów z bielizny osobistej poprzez gotowanie i prasowanie.

RZĘSISTKOWNICA –wywołana jest przez pierwotniaka rzęsistka pochwowego. Rezerwuarem zakażenia może być także wilgotny ręcznik używany przez chorą osobę. Objawy choroby zależne są od płci. U kobiet powoduje zielono-żółte upławy o przykrym i ostrym zapachu, bóle podbrzusza oraz objawy zapalenia pęcherza moczowego. U mężczyzn natomiast bolesne oddawanie moczu, pieczenie cewki moczowej, zapalenie żołędzi i napletka czy gruczołu potowego. Leczenie choroby obejmuje obojga partnerów. Kuracja trwa około tygodnia. Jednakże po około 3 tygodniach należy powtórzyć badanie na obecność rzęsistka. Nieleczona choroba u kobiety w ciąży doprowadza do niskiej masy urodzeniowej dziecka, a nawet do przedwczesnego porodu.

AMEBOZA –jest to mało znana choroba weneryczna. Przenoszona jest ona głównie przez stosunki analne. Powszechnie występuję w krajach tropikalnych. Do zakażenia dochodzi przez połknięcie pierwotniaka amebozy wraz z pożywieniem lub wypiciem zakażonej wody. Objawy występują głównie ze strony przewodu pokarmowego: krwisto-śluzowate biegunki, ból brzucha, wysoka temperatura. Nieleczona może doprowadzić do chorób narządowych, np. wątroby, a nawet śmierci. Zapobieganie choroby to głównie dbanie o higienę rak i toalety, jedzenie tylko pożywienia ze znanego źródła, picie przegotowanej wody, unikanie stosunków analnych z przygodnymi partnerami.

OPRYSZCZKA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH –do zakażenia dochodzi wirusem HSV2drogą płciową. Na chorobę te narażone są bardziej kobiety – dotyka ona ok. 20 % populacji ludzkiej i często przebiega bezobjawowo. Do nawrotu choroby często dochodzi, gdy jesteśmy osłabieni, a nasza odporność spada. Objawy to: drobne, bolesne i pękające pęcherzyki w okolicy narządów płciowych oraz po wewnętrznej stronie ud, pośladków, a u kobiet na wargach sromowych oraz wewnątrz pochwy, a nawet szyjki macicy, pojawiają się uporczywe upławy, węzły chłonne pachwinowe są obrzęknięte, bolesne podczas badania. Niekiedy pojawia się także ból głowy i mięśni oraz podwyższona temperatura ciała. Leczenie polega na stosowaniu maści, które powodują wysychanie zmian oraz leków hamujących rozwój i rozprzestrzenianie się wirusa. Gdy choroba jest rozległa, leki podawane są drogą dożylną. Najczęściej są to środki przeciwwirusowe. Do metod domowych w walce z opryszczką bądź złagodzenia jej objawów stosuje się tzw. nasiadówki  z melisy, szałwii bądź rumianku, które działają przeciwzapalnie i przeciwświądowo. Dobre efekty dają też preparaty zawierające aloes. Opryszczka narządów płciowych jest niebezpieczna dla kobiet w ciąży ponieważ podczas porodu dochodzi do zakażenia noworodka wirusem HPV2 – co doprowadza do powstania u dziecka chorób o gwałtownym przebiegu, np. ciężkie zapalenie płuc czy serca. Choroby te mogą prowadzić także do śmierci dziecka. W związku z tym najczęstszym rozwiązaniem porodu w takiej sytuacji jest cesarskie cięcie.

KŁYKCINY KOŃCZYNIASTE –choroba wywołana jest przez brodawczaka ludzkiego HPV. Objawy zależą od płci. U mężczyzn zmiany lokalizują się na wewnętrznej stronie napletka, żołędzi i okolicy odbytu. U kobiet na wewnętrznych stronach warg sromowych. Wyróżniamy trzy typy brodawek wenerycznych: klasyczne kłykciny kończyniaste, kłykciny płaskie, kłykciny Buschkego-Loewensteina. Leczenie jest procesem długotrwałym i wymaga od chorego dużo cierpliwości i zależy od wielkości zmian oraz ogólnego stanu chorego. W leczeniu farmakologicznym stosuje się różnego rodzaju kremy oraz maści, które hamują rozrost komórek wirusa oraz leki wzmacniające odporność organizmu. W leczeniu chirurgicznym stosujemy koagulacje chemiczną, która polega na usunięcia chorobowo zmienionej tkanki. Używa się do tego celu specjalistycznych preparatów chemicznych. Kolejna metoda to krioterapia. Polega ona na zastosowaniu niskiej temperatury na chorobowo zmienione tkanki (najczęściej azot). Jeszcze jedna metoda to laserowe usunięcie zmian. Jest ono najczęściej stosowane gdy brodawki osiągają duże rozmiary. Równie powszechne jest chirurgiczne usuniecie brodawki czy wulwektomia – jest to zabieg polegający na wycięciu niemal w całości zewnętrznych narządów płciowych kobiety. Jest on stosowany bardzo rzadko. Stosuje się go tylko wtedy, gdy zmiany chorobowe obejmują cały narząd.

Pamiętaj!  Artykuł nie zastępuje wizyty lekarskiej!