Podstawową jednostką kurczliwą w mięśniach to SARKOMER, czyli odcinek obejmujący ułożone naprzemiennie filamenty cienkie, grube i ponownie cienkie.
Podczas skurczu mięśni filamenty cienkie (aktynowe) wnikają między filamenty grube (miozynowe), to skutkuje skrócenie SARKOMERU.
Zwężają się prążki jasne, natomiast ciemne nie.
Prążki izotopowe – prążki jasne, zbudowane z aktyny
Prążki anizotropowe – prążki ciemne, obejmujące miozynę i włókna, nachodzą na siebie, miozynowe i aktynowe
Skurcz mięśni:
(1)- zahaczanie włókien miozynowych o aktynowe, wymaga nakładów energii
– warunkiem przesunięcia filaretów cienkich i grubych jest uwalnianie z kanału siateczki wewnątrzplazmatycznej (sarkoplazmatycznej) jonów wapnia, które zwiększają powinowactwo między główkami miozynowymi i włóknami aktynowymi
– przesunięcie względem siebie filamentów
1 źródło energii to ATP – wystarcza tylko na rozruch
2 źródło energii to fosfokreatyna – zmodyfikowany aminokwas, który zawiera resztę fosforanową przenosząc ją na ADP otrzymujemy ATP
(2) energia z 2 pierwszych umożliwia GLIKOLIZĘ, przemiany zachodzą w mitochondriom
(3) cykl Krebsa i łańcuch oddechowy
(4) rezerwy – hydroliza glikogenu na glukozę, trafia do etapu 3
(5) w drugiej kolejności są spalane zapasy tłuszczów (hydroliza, β-oksydacja)
Praca „awaryjna” jeśli praca jest intensywna, a nie ma dość dostarczonego tlenu następuje faza 3A, czyli oddychanie beztlenowe (fermentacja). Produktem końcowym jest kwas mlekowy (zakwasy->wątroba->cukry)
2 rodzaje skurczu mięśni:
– izotoniczny – napięcie mięśnia się nie zmienia, ale mięsień się skraca
– izometryczny – długość mięśnia się nie zmienia, lecz rośnie jego napięcie
