Podstawową funkcją łodygi jest pośredniczenia w transporcie soli mineralnych oraz wody. Ponadto odgrywa główną rolę w kształtowaniu rusztowania dla liści.
W zakresie budowy łodygi roślin nasiennych możemy wyróżnić:
Skórkę, która zawiera kutikulę czyli cienką warstwę zewnętrzną rośliny która chroni roślinę przed środowiskiem zewnętrznym i utratą wody. Ponadto skórka wyposażona jest w aparaty szparkowe.
Następnie mamy korę pierwotną, jako zewnętrzną warstwę tkanki wzmacniającej. A w środku znajduje się tkanka miękiszowa.
Rys. Aneta Skawińska
W środku łodygi znajdują się wiązki przewodzące o dwóch typach – albo jako wiązka otwarta albo wiązka zamknięta. Rozróżniamy je ze względu na występujące pomiędzy łykiem a drewnem kambium. Zatem jest to inny układ niż w przypadku korzenia ponieważ zmieniają się elementy przewodzące. W przypadku łodygi, drewno i łyko ułożone jest w sposób koncentryczny w walcu osiowym. Walec osiowy w przeciwieństwie od korzenia, nie jest odgraniczony perycyklem.
Rys. Aneta Skawińska
Warto jeszcze wspomnieć o przyroście łodygi na grubość. Za przyrost odpowiada kambium, które zaczyna się dzielić i wpływa na podział sąsiednich komórek miękiszowych. Tak powstanie jednolity pierścień kambium. Następnie, kambium będzie odkładać się na zewnętrzny pierścień drewna. Doprowadzi to do pękania skórki i stworzenia fellogenu. Fellogen dzieli się, ostatecznie odkładając na zewnątrz warstwę korka.
