Indukcja i przewodzenie impulsu nerwowego
– Układ nerwowy ma nam zagwarantować reakcje „tu i teraz” – czyli: odbieranie, przewodzenie oraz reagowanie bodźców.
– Dominującym składnikiem jest tkanka nerwowa, czyli neurony. Dendryty – do ciała komórki, neuryty (akson) – od ciała komórki.
– Bodziec jest to określona energia.
– Błona neuronu w stanie spoczynku jest spolaryzowana, tzn. że po zewnętrznej stronie błony dominują ładunki dodanie, a po wewnętrznej ładunki ujemne. Jest to konsekwencja nierównomiernego rozmieszczenia jonów. Na zewnętrznej jest więcej kationów, a wewnątrz jest więcej anionów. Różnica potencjałów między wewnętrzną i zewnętrzną strony błony to potencjał spoczynkowy (różnica potencjałów). W miejscu gdzie zadziała bodziec wzrasta przepuszczalność błony, w wyniku tego jony przepuszczają się zgodnie z różnicą stężeń oraz zgodnie z różnicą potencjałów – to powoduje depolaryzację błony, czyli kształtuje oraz powstaje nowy układ ładunków – jest to potencjał czynnościowy.
– Impuls nerwowy – to potencjał czynnościowy przemieszczający się wzdłuż błony nefronu (efekt domina). Po przejściu impulsu nerwowego następuje repolaryzacja, czyli przywrócenie potencjału spoczynkowego (sytuacji z przed zadziałania bodźców), polega na aktywnym przenoszeniu (transporcie) jonów na zewnątrz komórki i wymaga nakładów energetycznych w postaci ATP (pompa jonowa).
Impuls nerwowy na poziomie synapsy.
Aneta Skawińska rys.
Kompleks = mediator + receptory dendryczne
W synapsie następuje spowolnienie przekazu impulsu nerwowego!
Na poziomie komórki (neuronu) impuls jest przekazywany szybciej.
Dzięki mielinie i przewężeniu Ranviera impuls przeskakuje i przepływa szybciej, bo droga jest krótsza.
Neurony:
– CZUCIOWE – przewodzą impulsy od receptora do ośrodkowego układu nerwowego (rdzeń lub mózg)
– RUCHOME – przewodzą impulsy od ośrodkowego układu nerwowego do efektora (mięsień, gruczoł)
– KOJARZĄCE/POŚREDNICZĄCE – łączą neurony czuciowe i ruchome