Wentylacja – proces polegający na pobieraniu powietrza z otoczenia do płuc i usunięcia powietrza z płuc do otoczenia
2 fazy wentylacji:
WDECH
– czynność aktywna, wymaga skurczu mięśni
– wdychane powietrze zawiera: 78% azotu, 21% tlenu, 0,03% CO2, i około 1% innych gazów
– mięśnie międzyżebrowe kurczą się i unoszą się żebra do góry. Następnie skurcz przepony, która się obniża = objętość klatki piersiowej rośnie, w efekcie spada ciśnienie czyli podciśnienie i następuje zasycanie powietrza
WYDECH
– czynność bierna, nie wymaga skurczu mięśni
– wydychane powietrze zawiera: 78% azotu, 17% tlenu, 4% CO2, ok. 1% innych gazów nasyconych parą wodną
– rozluźniają się mięśnie międzyżebrowe, czyli żebra opadają, następnie jest rozkurcz przepony, która się uwypukla, w płucach rośnie ciśnienie, to powoduje usunięcie powietrza z płuc
Mechanizmy wentylacji:
– rozróżniamy wentylację piersiową i brzuszną (przeponową)
– u kobiet dominuje wentylacja piersiowa (związek z ciążą), u mężczyzny brzuszna
Pojemność płuc
– objętość uzupełniająca (dopełniająca) – to pogłębienie wdechu, która pozwala na pobranie dodatkowych 2500cm3 powietrza
– objętość oddechowa – ma miejsce podczas spokojnego wdechu i wydechy, dochodzi wtedy do wymiany 500cm3 powietrza
– objętość zapasowa – to pogłębienie wydechu, które pozwala na usunięcie 1200cm3 powietrza
– objętość zalegająca – to 1200cm3 powietrza, które nawet po najgłębszym wydechu pozostaje w płucach, dlatego płuca się nie zapadają
– POJEMNOŚĆ ŻYCIOWA PŁUC – to stan między najgłębszym wdechem i wydechem. Wymieniona jest 4200cm3 powietrza jednorazowo
