Chemosynteza – to sposób odżywiania autotroficznego, do przeprowadzenie jej nie jest potrzebna energia świetlna. Przeprowadzają ją bakterie. Źródłem do asymilacji CO2 są reakcje utleniania prostych związków nieorganicznych.
I etap – uwalnianie związków chemicznych
Związek mineralny + tlen –> związek utleniony + energia (w ATP)
II etap – asymilacja dwutlenku węgla
Dwutlenek węgla + woda + energia (z utleniania) –> glukoza + tlen
Bakterie chemosyntezujące /rodzaj substratu energetycznego/:
- azotowe
- siarkowe
- żelazowe
- wodorowe
- metanowe
- inne
Bakterie azotowe –> nitryfikacyjne, np. 1. nitrosomonas (kw. azotowy (III)), 2. nitrobacter (kw. azotowy (V))
Bakterie siarkowe, np. 1. beggiatoa (czysta siarka), 2. thiotrix (wykorzystują czystą siarkę)
Bakterie żelazowe, np. 1. ferrobacillus
Bakterie wodorowe, np. 1. hydrogenomonas
Rośliny owadożerne: przeprowadzają fotosyntezę, ale ich liście są przystosowane do wabienia, chwytania i trawienia owadów, dzięki czemu uzupełniają niedobory azotu w podłożu, np. rosiczka, dzbanecznik
Rośliny pasożytnicze: cechą charakterystyczną jest to, że jest całkowity brak zielonego barwnika, tj. chlorofilu, np. kanianki, zaraza żółta, zaraza czerwonawa bądź łuskiewnik różowy
Rośliny półpasożytnicze: pobierają wodę i sole mineralne od innych roślin, np. jemioła pospolita.
