Choroba Kawasaki
Choroba Kawasaki dotyka najczęściej małe dzieci – jest to jedna z najbardziej powszechnych chorób zapalnych naczyń krwionośnych.
Choroba Kawasakiego jest to skórno-śluzówkowy zespół węzłów chłonnych. Polega ona na ostrym zapaleniu małych i średnich naczyń krwionośnych. Podczas choroby obserwuje się także zapalenie dużych naczyń wieńcowych, które następnie poszerzają się oraz tworzenie zmian o charakterze tętniakowym. Bardzo często podczas trwania choroby dochodzi także do niedokrwienia mięśnia sercowego.Prościej mówiąc, układ odpornościowy atakuje własne naczynia krwionośne.
Na chorobę Kawasakiego częściej niż dziewczęta, chorują chłopcy. Na chorobę Kawasakiego chorują głownie dzieci – najczęsciej są to niemowlaki w okresie około 18 miesiąca życia. Większą zachorowalność notuje się także częściej w okresie jesieni i wiosny. Nie oznacza to jednak, że w okresie letnim oraz zimowym choroba nie występuje.
Do symptomów choroby należy wysoka gorączka (od 38 stopni), powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, obrzęk i przekrwienie spojówek, rumieńce pojawiające się w okolicach jamy ustnej, wrażenie tzw. truskawkowego języka, wysypka pojawiająca się głownie na tułowiu oraz kończynach (swoim wyglądem najczęściej przypomina ona odrę lub płonicę), złuszczający się naskórek głownie na palcach dłoni i stóp, obrzęk oraz zaczerwienienie dłoni i/lub stóp.
Zmiany skórne są zazwyczaj łagodnego charakteru. Bardzo często samoistnie ustępują. Jednak niestety, do 4 tygodni od pierwszego wystąpienia objawów choroby możliwe jest pojawienie się zapalenia naczyń wieńcowych. Wskutek tego mogą pojawić się mikrotętniaki, które w ostateczności mogą doprowadzić nawet do zgonu chorego, który spowodowany byłby niedokrwieniem mięśnia sercowego czyli zawałem. Wspomniane wyżej zapalenie naczyń wieńcowych może powodować również inne następstwa takie jak: zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego itd.
Przebieg choroby można podzielić na kilka faz:
– faza ostra – do 11. dnia
– faza podostra – 11–21 dni
– okres zdrowienia – 21–60 dni
– faza przewlekła – lata.
Aby można było stwierdzić chorobę Kawasaki konieczne jest występowanie gorączki przez co najmniej 5 dni i obecność co najmniej czterech innych objawów, np. obustronnego przekrwienia spojówek, tzw. malinowy lub truskawkowy język, zakażenie gardła, obrzęk i/lub rumienia na dłoniach czy stopach, różnorodna wysypka na tułowiu lub powiększenie węzłów chłonnych szyjnych. Ważną informacją jest fakt, że na powyższe objawy (szczególnie gorączkę oraz powiększenie węzłów) nie działają antybiotyki.
Zespół Kawasaki bardzo często może być także mylony z innymi chorobami, do których należą, np.: odra, płonica, guzkowym zapaleniem tętnic, zespołem Reitera, mononukleozą zakaźną, gorączką reumatyczną, młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów czy zespołem wstrząsu toksycznego.
Leczenie choroby w wielu przypadkach nie jest konieczne, gdyż objawy ustępują często samoistnie. Ważne, jednak jest zapobieganie zapaleniu naczyń wieńcowych – w tym celu podaje się zazwyczaj dożylnie immunoglobuliny. Istotne są również leki obniżające gorączkę.
Przyczyny choroby nie są jeszcze do końca znane lekarzom. Ta choroba jednak, często występuje po infekcji wirusowej czy bakteryjnej, gdy układ odpornościowy jest osłabiony.
Pamiętajmy jednak, że choroba może doprowadzić do tragicznych powikłań – a zdrowie naszych dzieci powinno być najważniejsze!