Choroba Parkinsona

0 269

Dla większości ludzi Parkinson to tylko drżenie dłoni. Nic bardziej mylnego! Ta choroba to znacznie bardziej poważne schorzenie. I choć choroba ta nie prowadzi bezpośrednio do śmierci to znacznie obniża poziom życia chorego oraz jego rodziny. Parkinson to przede wszystkim utrata samodzielności!

Choroba Parkinsona jest to zwyrodnieniowa choroba układu nerwowego. Należy ona do układu chorób pozapiramidowych. Zalicza się ją do najbardziej powszechnych chorób ludzkości dotyczących układu nerwowego. Choroba ta jest samoistna i stale pogłębiająca się i postępująca.

Choroba ta zazwyczaj dotyka ludzi od 40 roku życia, jednak zdarza się i u młodszych pokoleń.

W momencie, gdy pojawiają się pierwsze objawy schorzenia dochodzi do zmian zwyrodnieniowych komórek nerwowych znajdujących się w istocie czarnej oraz w niewielkim stopniu w innych obszarach barwnikonośnych w mózgowiu człowieka. Dochodzi wtedy do niedoboru dopaminy w mózgowiu i zaczyna rozwijać się choroba. Do dziś czynniki wywołujące takie zmiany w mózgu człowieka nie zostały do końca określone, znana jest tylko część z nich, określana jako czynniki genetyczne.

Pierwsze objawy Parkinsona mogą być niemal niezauważalne, jednak stale, w przeciągu lat pogłębiają się one. Do objawów, które poprzedzają chorobę i mogą sygnalizować jej późniejsze nadejście należy bardzo często depresja, tzw. sztywność osobowości, zaparcia, łojotokowe zapalenie skóry, parestezja kończyn czy zaburzenia węchowe.

Kiedy choroba pojawi się, chory początkowo zaczyna zauważać spowolnienie ruchowe, niezgrabność ruchów, zaburzenia pisania, stopniowo spowolnieniu ulegają także procesy psychiczne. Po pewnym czasie zaczynają pojawiać się także zaburzenia równowagi, trudności w wykonywaniu codziennych czynności, szurający chód, akinezja czyli trudności w rozpoczęciu ruchu, sztywność mięśniowa, drżenia spoczynkowe.

Charakterystyczną cechą osób cierpiących na chorobę Parkinsona jest również niestabilność postawy. Wyróżnia się 3 typy postaw osób cierpiących na te chorobę:

PROPULSJA – tendencja do pochylenia do przodu,

RETROPULSJA – tendencja do padania do tyłu,

LATEROPULSJA – tendencja do pochylenia w bok.

Choroba zazwyczaj przebiega bardzo powoli, objawy rozwijać się mogą nawet przez kilkanaście lat, choroba stale postępuje. Niestety, nawet leczenie w większości przypadkach doprowadza do inwalidztwa osoby chorej.

Niestety nie wynaleziono jeszcze leku, który by zwalczał tę chorobę lub przeciwdziałał jej. W leczeniu Parkinsona stosuje się leki, które jedynie łagodzą objawy lub w pewnym stopniu spowalniają proces postępu choroby. Bardzo ważnym elementem leczenia choroby jest również odpowiednia rehabilitacja i ćwiczenia, które pomagają zachować sprawność na dłużej. Obecnie w leczeniu Parkinsona stosuję się także terapie mowy, fizykoterapię, masaż, muzykoterapię itd.  Lekarze są zdania, że bardzo dobry wpływ na osoby z postępująca choroba mają także spacery oraz wsparcie rodziny i przyjaciół. Obecnie możliwe jest  także operacyjne leczenie choroby. Zabieg polega na przeszczepie części czarnej czy wszczepieniu elektrostymulatora do mózgu – jednak takie sposoby praktykowane są jeszcze niezwykle rzadko.

Najczęściej osoby chore na Parkinsona umierają z powodu zaplenia płuc – jest to bardzo częste powikłanie dotyczące tego schorzenia. Sam Parkinson nie doprowadza bezpośrednio do zgonu.

Ciekawostką jest fakt, że uważa się, iż osoby palące tytoń rzadziej zapadają na tę chorobę. Jednak lekarze apelują, że spowodowane jest to głównie tym że żyją krócej i choroba nie ma dostatecznego czasu na rozwiniecie się. Palacz żyje średnio krócej o 14 lat od człowieka nie wdychającego tytoniu.

Oceń ten post
Subscribe
Powiadom o
guest

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Masz przemyślenia? Napisz komentarz!x